Pan Jezus otwierał Swoje Serce przed Apostołami, z którymi dzielił codzienne życie, a także przed tymi, którzy przychodzili do Niego w trudnych doświadczeniach swojej codzienności: choroby, cierpienia a nawet śmierci swoich bliskich… I teraz jako Zmartwychwstały ukazując się Apostołom, wskazuje na otwarty bok i Serce, jako dowód, że żyje, że Zmartwychwstał. Ponadto zachęca Tomasza, aby dotknął Jego ran i obudził w sobie wiarę, mówiąc: włóż palec i nie bądź niedowiarkiem ale wierzącym…
W swej nieskończonej miłości, także nam pozwala dotknąć swego otwartego Serca, i przekonuje nas, że On żyje! Że zmartwychwstał!
Zachęca byśmy przyszli do Niego z naszym utrudzeniem i obciążeniem, a znajdziemy ukojenie, kształtując nasze serca na wzór Jego Serca cichego i pokornego.
W roku 100. Rocznicy poświęcenia Polski Najświętszemu Sercu Pana Jezusa życzymy, doświadczenia promieniującego miłością Jezusowego Serca… niech ogrzeje zziębniętych, umocni słabych, uzdrowi chorych, odnajdzie zagubionych. Niech ten akt poświęcenia sprzed 100 laty, będzie także naszym aktem, byśmy trudny czas w jakim nam przyszło żyć, przeżywali w promieniach Jezusowego Serca i w Nim znaleźli pokrzepienie i ukojenie naszych serc.
Niech Matka Pana pomaga nam trwać przy Jezusowym Sercu.
Radosnych Świąt Wielkanocnych 2021
życzy Wspólnota kapłańska z Kolegiaty